de opening.

Het ophangen en installeren was nog een hele klus, ik was zelf het laatste klaar. De dagen voor de expo was het heel erg warm, en er moest veel getransporteerd ingelijst en gekleid worden.
de opening was erg leuk, ik schrijf niet zo lang omdat ik na de opening, nu dus, ziek ben geworden.
We genieten na en zijn bezig met de catalogus, wat waarschijnlijk langer gaat duren, dus daar komen we niet mee thuis.
vandaag ook een groep studenten iets over het werk verteld, vanavond naar de Marapie want die is weer uitgebarsten.
foto's van de opening en het werk.

We hebben nog twee weken te gaan voor de opening, de uitnodiging in de vorm van een poster is klaar, ik stuur een gefotografeerde afbeelding mee, voor de mensen die toch nog snel een kaartje yogya willen boeken, om de tentoonstelling te bezoeken.
Op het laatst is het altijd weer te kort tijd, hoe komt dat nou? Ingrid en Adi hakken er op los en soms komt opeens ABDI een beeldhouwer ook even mee hakken.
Ingrid intervieuwd een aantal beeldhouwers waaronder ook Mella en Nindityo over beelden in de openbare ruimte.
Deze meneer op de foto heeft een verzameling Garuda's dat is de indonesiesche variant van de nederlandse leeuw. Na Indonesie kan ingrid alles over dit nationale dier vertellen.
We kunnen nu niet meer naar buiten bellen met onze telefoons (waarom weet niemand), bij deze dus mijn excuses aan Michiel van de Artoteek(we zouden bellen). het is hier overigens nog steeds super.

Ingrids beelden worden uitgeladen bij de pink house Budy is de hakker in de blauw witte trui Adi (ingrids assistent) pakt het beeld aan in de zwartye trui.

In het huis van Budy is wijnig plek, we zitten op de beelden, Adi en Budy
Bapia is een lekkernij van yogia, in dit huis , een kijkje achter de schermen van het bapia maken

5 april

In Indonesie zijn ze niet zo snel bang totdat het op geesten en geestverschijningen aankomt. Mar onze kokin rookt altijd een sigaretje bij de keuken als we aan het eten zijun smiddags. We eten vaak buiten, in de keuken ging ik even mijn handen wassen. Mar vroeg aan mij of onze gast niet mee wilde eten, ik verstonhd dit wel ( Dit ging in het javaans) maar begreep niet wat ze bedoelde, dus liet ik het haaraan Riris vragen, die antwoorde dat we geen gasten hadden. Ook niet binnen. Mar trok bleek weg en begon te beven, we rende naar binnen, maar je raad het al, zo'mn geestverschijning is altijd weg als nieuwschierigen komen kijken. Mar hebben we op een stoel gezet. Het betrof een witte verschijning in merkwaardige kleding.
Riris was na een tijdje zo helder om de cemeti gallery op te bellen. Daar kwam een india's meisje binnen, die bij ons geweest was maar weer weg gegaan. (we hebben haar later gezien, maar als zij wit is dan ben ik doorschijnend) daar ging onze geest. Reactie Mella " oh god hebben ze weer een geest gezien"

De beelden van Ingrid zijn gebracht, ze hakt daar nu aan verder met Adi, het hout is keihard, maar Adi is niet te houden, hij verheugd zich al een maand op het hakken, Ingrid overigens ook.
Ik ben bij een bapia fabriekje geweest, wie geen bapia heeft gegeten is niet in Yogia geweest (uitspraak Melissa) zoal;s veel dingen in deze streek is bapia zoet zie foto's

27 maart
Inmiddels heb ik twee cusussen gegeven. De eerste was voor leerlingen van het IC (kunstacademie) de tweede voor kinderen, samen met Handy, bij tby (soort gallery).
De flexibele tijd is inmiddels al beroemd dat geld ook voor een les. alles begind te laat. Wat bijzonder is als ik het vergelijk met mijn werk bij de skvr in Rotterdam, is dat er bijna net zoveel ouders mee komen als kinderen, er word gezellig gepraat en geholpen, alles gebeurd op de grond, dat zou ik in Rotterdam ook wel eens willen uitproberen. Je weet nooit hoeveel kinderen er komen ook docenten weten dat niet. In plaats van twintig werden het dertig kinderen. Het was echt super leuk en er zijn hele leuke animaties gemaakt.
We zijn gisteren naar Solo geweest, en daar een serie performances gezien. Dat was wel heel erg jaren zeventig. (zie twee foto's iemand denkt dat zij een waringin boom is en de andere foto staart de kunstenaar het publiek in.)
De beelden van Ingrid zijn bijna af, er wordt ook savonds aan doorgewerkt door Budy en zijn broer, ziet er heel gezellig uit, de bezoeken aan hun werkplaats zijn heel erg leuk.
Ook een foto van de pink house waar wij leven en werken.

Ik ben mijn animaties gestart op de tafels, vanavond ga ik met Angi, (op de foto) mijn assistant het laatste landschap opbouwen.
Samen met Handy de andere kunstenaar ga ik twee workshops animatie voor kinderen geven. We doen onze eerste voorbereidingen op deze foto.
Ik ga zo vaak mogelijk naar een van de markten. Op het nu de haagse mart is op de indonesische passer, je komt op een markt altijd leuke bijzondere mensen tegen. Ik voel mij er altijd thuis. Hier brijd ik mijn fotoserie uit over fruit en de mensen van yogia.Op weg naar de plek waar ingrids beelden worden gehakt, stoppen Nindidyo en ik even op te tanken. Zoals gebruikelijk houd je altijd je helm op bij alles, dat doe ik nu ook..

Het hout wordt verwerkt

Er zijn grote heel erg mooie bomen bij we kiezen voor een mooie kwaliteit jaty (teak- hout)

Het hout wordt op grote chinese zaagmachines verwerkt. De man in de sarong (rok) is de eigenaar, hij draagd niet, maar meet alleen

Het afrekenen is een unieke ervaring het grootste biljet wat we kunnen trekken uit de automaat is 50.000 rp dat is vijf euro. Pakken geld dus die uitgeteld worden in een kantor waar iedereen vrolijk binnen loopt en mee kijkt naar een tafel vol geld.

nadat de afspraken gemaakt zijn met de uitvoerder van de beelden moeten we zelf snel hout kopen we kiezen voor deze houthadelaar omdat zij het hout kunnen voorzagen iets dat de houtbewerkers niet kunne.

Er wordt stevig ondehandeld over de cub prijs en ze is bepaald geen eitje. Wij zetten ons afding kanon Melisa in, we moeten zelfs van haar weg lopen en dan savods nog drie keer over de prijzen terug bellen, de volgende dag heeft deze dame hoofd pijn en handeld haar man verder over de prijs. De prijs ondehandelingen duren drie dagen















We gaan hout uitzoeken er zijn elf stammen nodig voor de zes beelden

hier onder; Er is geen heftruk de stammen worden met de hand losgemaakt

Hier gaan de beelden worden gemaakt, deze plek heeft heel erg geleden onder de aardbeving (doordat het dicht bij het water licht)















De schaal modellen in klei links onder is adi de nieuwe assistent van Ingrid












Ingrid en Adi Op de werkplaats in de buurt van yogia.

10 maart
Er is veel gebeurd, maar vooral veel te zien het wordt nu heel serieus.
Afgelopen week is ingrid een beetje ziek gewees, koorts, geleikertijd moesten de 6 beelden af die als schaal-model dienen voor de zes grote beelden
Eerst moest er een bedrijf worden gevonden die dat in een maand kan uithakken. Na veel onderhandelen neemt Beben de verantwoording en zoekt hout snijders.
nadat de beelden gemaakt waren moesten we zo snel mogelijk hout kopen. Hiervoor is een extra assistent voor ingrid ingehuurd diehet proces begeleid en helpt met het kopen van hout.
Het kopen van hout is al een belevenid op zich wat we nooit hadden willen missen. Het uitzoken van een houthandelaar die kan zagen. Het uitzoeken van de stammen die gebruikt gaan worden en daarna het keihard onderhandelen over de prijs en dan het betalen. Wekunnen hier maximaal 150 euro uit een automaat trekken en dat is een goed maand loon hier, na drie keer is je daglimiet op.
De briefjes zijn meestal 50.000 rupia, dat is vijf euro, een heel lastig iets al je voor veel geld hout gaat kopen. Er zijn elf stammen uitgezocht waar de zes beelden mee gemaakt gaan worden. de foto's zijn erg mooi ook zie je waar de beelden gemaakt gaan worden.
Het is soms moeilijk een houding te bepalen, of je niet schuldig te voelen, de prijs voor het uitvoeren van een beeld in zo'n mooi materiaal is voor ons relatief heel goedkoop, zeker als je de prijs van een normaal beeld van ingrid in nederland bekijkt. Maar hier is zo'n bedrag voor hout twee jaar inkomens en is dat moeilijk uit te leggen. Gelukkig kan Mella dat voor ons wel relativeren.
We hebben inmiddels ook schijvers voor de boekjes. Ingrid is al weer een stuk beter.
Ook mijn tafels zijn af en heel erg mooi, maar eerst veel foto's van het hout.de beelden en de werkplaats

5 Maart
De tijd gaat erg snel, maar mijn drie animatie tafels waarop ik mijn animatie ga opnemen worden op dit moment gemaakt.
de tafels gaan als de animatie klaar is naar de expositie ruimte van Cemeti art house. Eerst zouden we hier Nanka hout voor gebruiken omdat deze tropische hout soort goedkoper is dan tikehout (hier heet het jaty ) De timmerman kan vanwege de aardbeving tweedehands jaty krijgen, vandaar deze luxe tafels.
Ingrid gaat vijf beelden in hout laten uitvoren, deze gaan in de Gardu's geplaatst worden, dit zijn houten wachters huisjes bij de kampongs. Ook deze beelden worden uiteidelijk van jaty (tiek-hout). Ik ben zelf ook verder gegaan met mijn fotoserie, ik denk erover om een foto boekje te laten drukken.
We hebben nu een kokin, die vijf dagen in de week een heerlijke indische hap gaat koken geweldig. Ingrid en ik zijn begonnen met lessen behassa indonesia. We kwamen een engels sprekende buurvrouw tegen wiens huis net niet hellemaal in elkaar is gezakt na de aardbevingen, dan krijg je geen geld, wand het dak staat er nog. Vandaag onze eerste les gehad.
Bij deze blog, motor wanita en motor mol indonesie.

famillie grapje bij warm weer
in onze tuin.

De Diorama's

25 februari

Als ik niet zo'n slordige lezer was en de rest van de kaart beter gelezen had, had ik kunnen lezen dat de king cobra sate bij het restaurant, deze avond niet een rundersate was, maar ook echt satestokjes met daar aan een gegrilde slang. Als je even aan het idee wend is het best een goede sate. Gisteren voor het eerst uitgeweest in de kunstscene echt bijzonder, Een tentoonstelling met licht gecombineert met een aantal goede bands in een tent op een parkeerplaats. Heel erg goede muziek en de directeur van de academie heeft ook een nummer gezongen, iets wat je in nederland toch zelden een academiedirecteur ziet doen. Later die nacht hoorde Ingrid mij een kabaal maken s'nachts, er was een rat in mijn kamer gekomen, en die maakte ook herrie met wat geluid van mijn petfles ging hij gelukkig weer naar buiten.
We zijn gestart met het zoeken naar een goede schrijver voor onze publikatie. Er is hier een enorme keuze, er zijn heel veel schrijvers, je zou haast zeggen bijna net zoveel als kunstenaars. Een publicatie is hier een stuk goedkoper en met schrijven over kunstenaars wordt hier geld verdiend.
Er is hier een flinke orkaan geweest in yogya, maar ook deze is ons huis voorbij gegaan, terwijl een deel van de stad behoorlijke schade heeft, is hier geen zuchtje wind langsgekomen.
Onze dozen met 20 kg aan materiaal zijn aangekomen met alles erin, dat is voor ons echt heel erg leuk, boeken, de villa's de bijtels van Ingrid, mijn inkt echt geweldig. binnenkort licht de villa dus ook bij het Cemeti art foundation.

De foto's zijn een serie voor Ingrid, die is geintresseert in de Diorama's die hier overal te zien zijn (en door kunstenaars gemaakt), men voeld zich over ons enthausiasme wat beschaamd, het gaat namelijk bijna altijd over de merdeka (de bevrijding van Indonesie als kolonie van Nederland)

21 februari
We hebben onze draak gekocht,hij houd de wacht bij onze deur. Deze speciale overgevlogen misbak draak heeft door het uitgelopen glazuur, (waarschijnleik te heet gebakken) een uitgesproken vuurige oogopslag, vooral zijn glimlach (let op het gebit) is zeer geestig. We heben hem op de antiek markt gekocht, met onze assistent Melissa, die ons daarbij een staaltje afdingen heeft laten zien. Volgende week ga ik weer verder met mijn foto serie's, dit keer waarschijnlijk achter op de moterfiets. Deze week werken Ingrid en ik onze plannen verder uit.
We hebben een paar dagen geleden bij Nindityo en Mella gegeten, erg lekker, nu willen we ook een kok in huis. We wachten nog steeds op de 20 kilo aan werk materiaal en documentatie materiaal die we hier naartoe hebben gestuurd.

opening bij Cemeti van aziatische cartoons











werkplek Ingrid en Quinten in Pink house