Wednesday, April 4, 2007

5 april

In Indonesie zijn ze niet zo snel bang totdat het op geesten en geestverschijningen aankomt. Mar onze kokin rookt altijd een sigaretje bij de keuken als we aan het eten zijun smiddags. We eten vaak buiten, in de keuken ging ik even mijn handen wassen. Mar vroeg aan mij of onze gast niet mee wilde eten, ik verstonhd dit wel ( Dit ging in het javaans) maar begreep niet wat ze bedoelde, dus liet ik het haaraan Riris vragen, die antwoorde dat we geen gasten hadden. Ook niet binnen. Mar trok bleek weg en begon te beven, we rende naar binnen, maar je raad het al, zo'mn geestverschijning is altijd weg als nieuwschierigen komen kijken. Mar hebben we op een stoel gezet. Het betrof een witte verschijning in merkwaardige kleding.
Riris was na een tijdje zo helder om de cemeti gallery op te bellen. Daar kwam een india's meisje binnen, die bij ons geweest was maar weer weg gegaan. (we hebben haar later gezien, maar als zij wit is dan ben ik doorschijnend) daar ging onze geest. Reactie Mella " oh god hebben ze weer een geest gezien"

De beelden van Ingrid zijn gebracht, ze hakt daar nu aan verder met Adi, het hout is keihard, maar Adi is niet te houden, hij verheugd zich al een maand op het hakken, Ingrid overigens ook.
Ik ben bij een bapia fabriekje geweest, wie geen bapia heeft gegeten is niet in Yogia geweest (uitspraak Melissa) zoal;s veel dingen in deze streek is bapia zoet zie foto's

1 comment:

Rockaille said...

Lees voor soortgelijke ervaringen, en deskundig commentaar, ook mijn artikel:
http://zilvervis.wordpress.com/2010/10/12/spoken/